Rury przewodowe powlekane 3LPE

Pomyślnie dostarczono partię zamówień na rurociągi podmorskie do transportu benzyny

Po miesiącu intensywnych wysiłków nasza firma pomyślnie zrealizowała zamówienie na podmorski rurociąg naftowy i gazowy. Udana realizacja tego zamówienia udowodniła oddanie i wiedzę naszych zespołów sprzedaży i produkcji, pomimo trudnych warunków meteorologicznych, takich jak tajfuny, napotkanych podczas transportu. Zamówienie obejmuje budowę wysokiej jakości i wysokiego standardu projektu podmorskiego rurociągu, a towary zostaną wykorzystane do budowy podmorskich rurociągów dla terminali naftowych w celu połączenia tankowców i zbiorników magazynowych na lądzie, w celu bezpiecznego transportu ropy naftowej i gazu pod morzem.

Specyfikacja zamówienia przedstawia się następująco:

  • Powłoka zewnętrzna: powłoka polietylenowa trójwarstwowa
  • Grubość powłoki: 2,7 mm
  • Norma powłokowa: DIN 30670-2012 Nv
  • Standard i materiał rury bazowej: API Spec 5L klasa B
  • Typ rury bazowej: bezszwowa
  • Rozmiar: NPS 6″ i 8″ x SCH40 x 11,8M
  • Inne pozycje: kołnierze NPS 6″ i 8″ x SCH40 SORF i WNRF, kolanka 90° 5D, kolanka 90° o długim promieniu, śruby i nakrętki.
Rury przewodowe API 5L Gr.B powlekane 3LPE, łuki rurowe 90°, kolanka LR 90°, kołnierze SO, BL, WN, śruby i nakrętki

Rury przewodowe API 5L Gr.B powlekane 3LPE, łuki rurowe 90°, kolanka LR 90°, kołnierze SORF, WNRF, śruby i nakrętki

Rury produkujemy według Specyfikacja API 5L, powłoka antykorozyjna wg. Norma DIN 30670-2012, łokcie 90° 5D zgodnie z ASME B16.49, ISO 15590-1, EN 14870-1, łokcie o promieniu 90° zgodnie z ASME B16.9i kołnierze zgodnie z ASME B16.5 aby mieć pewność, że rurociągi spełniają najwyższe standardy bezpieczeństwa i wydajności.

Wszystko jest pełne niepewności i interludiów, a szczęśliwe zakończenie jest ostatecznym zadaniem. Jesteśmy dumni z ciężkiej pracy i poświęcenia naszego zespołu i nie możemy się doczekać, aby nadal poszerzać granice sektora infrastruktury energetycznej i nowych projektów rurociągów.

Jeśli mają Państwo zapytania ofertowe dotyczące projektu rurociągu podmorskiego lub potrzebują wysokiej jakości rurociągów antykorozyjnych 3LPE/3LPP/FBE/LE, prosimy o kontakt pod adresem [email protected], gdzie nasz zespół zapewni Państwu niezawodne rozwiązania i kompleksową obsługę.

Stal nierdzewna kontra stal ocynkowana

Stal nierdzewna kontra stal ocynkowana

Wstęp

Stal nierdzewna kontra stal ocynkowana, kluczowe jest uwzględnienie środowiska, wymaganej trwałości i potrzeb konserwacyjnych. Stal nierdzewna oferuje niezrównaną odporność na korozję, wytrzymałość i atrakcyjność wizualną, dzięki czemu nadaje się do wymagających zastosowań w trudnych warunkach. Z drugiej strony stal ocynkowana oferuje ekonomiczną ochronę antykorozyjną w przypadku mniej agresywnych warunków.

1. Skład i proces produkcyjny

Stal nierdzewna

Stal nierdzewna to stop składający się głównie z żelaza, chromu (co najmniej 10,5%), a czasami niklu i molibdenu. Chrom tworzy ochronną warstwę tlenku na powierzchni, co zapewnia doskonałą odporność na korozję. Różne gatunki, takie jak 304 i 316, różnią się pierwiastkami stopowymi, zapewniając opcje dla różnych środowisk, w tym ekstremalnych temperatur i wysokiego zasolenia.

Stal ocynkowana

Stal ocynkowana to stal węglowa pokryta warstwą cynku. Warstwa cynku chroni stal pod spodem jako barierę przed korozją. Najpopularniejszą metodą cynkowania jest cynkowanie ogniowe, w którym stal jest zanurzana w stopionym cynku. Inną metodą jest cynkowanie elektrolityczne, w którym cynk jest nakładany za pomocą prądu elektrycznego. Oba procesy zwiększają odporność na korozję, chociaż są one ogólnie mniej trwałe w trudnych warunkach niż stal nierdzewna.

2. Odporność na korozję

Stal nierdzewna

Odporność stali nierdzewnej na korozję wynika z jej składu stopowego, który tworzy pasywną warstwę tlenku chromu. Stal nierdzewna klasy 316, która zawiera molibden, zapewnia doskonałą odporność na korozję spowodowaną przez chlorki, kwasy i inne agresywne chemikalia. Jest to preferowany wybór w przemyśle morskim, przetwórstwa chemicznego oraz naftowym i gazowym, gdzie ekspozycja na czynniki żrące jest codzienna.

Stal ocynkowana

Warstwa cynku na ocynkowanej stali zapewnia ochronę ofiarną; cynk będzie korodował przed leżącą pod nim stalą, zapewniając pewną odporność na korozję. Jednak ta ochrona jest ograniczona, ponieważ warstwa cynku może z czasem ulegać degradacji. Podczas gdy ocynkowana stal działa odpowiednio w łagodnych warunkach i ogólnym budownictwie, nie wytrzymuje ona tak skutecznie agresywnych chemikaliów ani narażenia na słoną wodę jak stal nierdzewna.

3. Właściwości mechaniczne i wytrzymałość

Stal nierdzewna

Stal nierdzewna jest ogólnie bardziej wytrzymała niż stal ocynkowana, wyższa wytrzymałość na rozciąganie i trwałość. Dzięki temu idealnie nadaje się do zastosowań wymagających odporności i niezawodności pod ciśnieniem. Stal nierdzewna oferuje również doskonała odporność na uderzenia i zużycie, co przynosi korzyści infrastrukturze i ciężkim zastosowaniom przemysłowym.

Stal ocynkowana

Chociaż wytrzymałość stali ocynkowanej wynika przede wszystkim z rdzeń ze stali węglowej, jest ogólnie mniej wytrzymała niż stal nierdzewna. Dodatkowa warstwa cynku nie przyczynia się znacząco do jej wytrzymałości. Stal ocynkowana nadaje się do zastosowania średnioobciążeniowe tam, gdzie odporność na korozję jest wymagana, ale nie w środowiskach ekstremalnych lub poddawanym dużym naprężeniom.

4. Wygląd i estetyka

Stal nierdzewna

Stal nierdzewna ma elegancki, błyszczący wygląd i jest często pożądana w zastosowaniach architektonicznych i widocznych instalacjach. Jej walory estetyczne i trwałość sprawiają, że jest preferowanym wyborem w przypadku konstrukcji i urządzeń o wysokiej widoczności.

Stal ocynkowana

Warstwa cynku nadaje ocynkowanej stali matowe, matowo-szare wykończenie, mniej atrakcyjne wizualnie niż stal nierdzewna. Z czasem narażenie na działanie warunków atmosferycznych może prowadzić do powstania białej patyny na powierzchni, co może zmniejszyć atrakcyjność estetyczną, choć nie wpływa na wydajność.

5. Rozważania dotyczące kosztów

Stal nierdzewna

Stal nierdzewna jest zazwyczaj droższy ze względu na pierwiastki stopowe, chrom i nikiel, oraz złożone procesy produkcyjne. Jednak jego dłuższa żywotność a minimalna konserwacja może zrekompensować początkowy koszt, zwłaszcza w wymagających środowiskach.

Stal ocynkowana

Stal ocynkowana jest bardziej ekonomiczny niż stal nierdzewna, zwłaszcza w zastosowaniach krótkoterminowych i średnioterminowych. Jest to opłacalny wybór dla projektów z ograniczony budżet i umiarkowane wymagania dotyczące odporności na korozję.

6. Typowe zastosowania

Zastosowania stali nierdzewnej

Ropa naftowa i gaz: Stosowane w rurociągach, zbiornikach magazynowych i platformach wiertniczych ze względu na wysoką odporność na korozję i wytrzymałość.
Obróbka chemiczna: Doskonała do środowisk, w których codziennie występuje narażenie na działanie kwaśnych lub żrących substancji chemicznych.
Inżynieria morska: Odporność stali nierdzewnej na słoną wodę sprawia, że nadaje się ona do zastosowań morskich, takich jak doki, statki i sprzęt.
Infrastruktura: Idealna dla mostów, barier i konstrukcji architektonicznych, gdzie trwałość i estetyka mają kluczowe znaczenie.

Zastosowania stali ocynkowanej

Budownictwo ogólne: powszechnie stosowane do konstrukcji szkieletowych budynków, ogrodzeń i podpór dachowych.
Sprzęt rolniczy: zapewnia równowagę między odpornością na korozję i opłacalnością w przypadku sprzętu narażonego na działanie gleby i wilgoci.
Zakłady uzdatniania wody: Nadają się do niekrytycznej infrastruktury wodnej, takiej jak rurociągi i zbiorniki magazynowe w środowiskach o niskiej korozji.
Konstrukcje zewnętrzne: powszechnie stosowane w barierach drogowych, barierach ochronnych i słupach, gdzie spodziewane jest narażenie na łagodne warunki atmosferyczne.

7. Konserwacja i trwałość

Stal nierdzewna

Stal nierdzewna wymaga minimalna konserwacja ze względu na wrodzoną odporność na korozję. Jednak w trudnych warunkach zaleca się okresowe czyszczenie w celu usunięcia soli, chemikaliów lub osadów, które mogłyby z czasem osłabić ochronną warstwę tlenku.

Stal ocynkowana

Stal ocynkowana wymaga regularne kontrole i konserwacje aby utrzymać warstwę cynku w stanie nienaruszonym. Jeśli warstwa cynku jest porysowana lub zdegradowana, może być konieczne ponowne ocynkowanie lub dodatkowe powłoki, aby zapobiec korozji. Jest to szczególnie ważne w zastosowaniach morskich lub przemysłowych, gdzie warstwa cynku jest narażona na szybszą degradację.

8. Przykład: stal nierdzewna kontra stal ocynkowana

NIERUCHOMOŚĆ STAL NIERDZEWNA (316) STAL OCYNKOWANA PORÓWNANIE
Mechanizm ochrony Ochronna warstwa tlenku, która naprawia się sama pod wpływem tlenu, zapewniając długotrwałą odporność na korozję. Podczas produkcji na stal nakładana jest ochronna powłoka cynkowa. W przypadku uszkodzenia otaczający cynk katodowo chroni odsłoniętą stal. Warstwa ochronna ze stali nierdzewnej jest trwalsza i może się sama „naprawić”. Ochrona ze stali nierdzewnej nie zmniejsza się wraz ze stratą materiału lub zmniejszeniem grubości.
Wygląd Dostępnych jest wiele wykończeń, od bardzo jasnego elektropolerowania do ściernego wykończenia. Atrakcyjny wygląd i wrażenie wysokiej jakości. Możliwe są cekiny. Powierzchnia nie jest jasna i stopniowo zmienia się w matowo-szarą z wiekiem. Wybór projektu estetycznego.
Wrażenie powierzchni Jest bardzo gładka i może być śliska. W dotyku jest grubsze, co staje się bardziej widoczne z wiekiem. Wybór projektu estetycznego.
Zielone referencje Może być ponownie wykorzystany w nowych strukturach. Po okresie użytkowania struktury jest cenny jako złom, a ze względu na wartość kolekcjonerską ma wysoki wskaźnik recyklingu. Stal węglowa jest zazwyczaj złomowana po zakończeniu okresu użytkowania i jest mniej wartościowa. Stal nierdzewna jest szeroko poddawana recyklingowi zarówno w procesie produkcji, jak i pod koniec okresu użytkowania. Cała nowa stal nierdzewna zawiera znaczną część stali pochodzącej z recyklingu.
Odpływ metali ciężkich Poziomy pomijalne. Znaczna utrata cynku, zwłaszcza we wczesnym okresie życia. Niektóre europejskie autostrady zostały wyposażone w barierki ze stali nierdzewnej, aby uniknąć zanieczyszczenia środowiska cynkiem.
Życie Nieokreślony, pod warunkiem zachowania powierzchni. Powolna ogólna korozja, aż cynk się rozpuści. Czerwona rdza pojawi się, gdy warstwa cynku/żelaza będzie korodować, a na końcu stal podłoża. Naprawa jest wymagana, zanim ~2% powierzchni pojawią się czerwone plamy. Wyraźna korzyść w kosztach cyklu życia stali nierdzewnej, jeśli ma być wydłużona żywotność. Ekonomiczny próg rentowności może wynosić zaledwie sześć lat, w zależności od środowiska i innych czynników.
Odporność na ogień Doskonale nadaje się do stali nierdzewnych austenitycznych, zapewniając odpowiednią wytrzymałość i odkształcenie podczas pożaru. Cynk topi się i spływa, co może spowodować uszkodzenie sąsiadującej stali nierdzewnej w zakładzie chemicznym. Podłoże ze stali węglowej traci wytrzymałość i ulega odkształceniu. Stal nierdzewna zapewnia lepszą ognioodporność, a w przypadku ocynkowania eliminuje ryzyko stopienia cynku.
Spawanie na miejscu Jest to rutyna dla stali nierdzewnych austenitycznych, z uwzględnieniem rozszerzalności cieplnej. Spoiny mogą być wtapiane w otaczającą powierzchnię metalu. Oczyszczanie i pasywacja po spawaniu są niezbędne. Stal węglowa jest łatwo samospawalna, ale cynk musi zostać usunięty z powodu oparów. Jeśli ocynkowana i nierdzewna stal zostaną zespawane, wszelkie pozostałości cynku sprawią, że stal nierdzewna stanie się krucha. Farba bogata w cynk jest mniej trwała niż ocynkowana. W trudnych warunkach morskich rdza skorupowa może pojawić się po trzech do pięciu latach, a ataki stali występują po czterech latach/mm. Krótkoterminowa trwałość jest podobna, ale powłoka bogata w cynk na połączeniach wymaga konserwacji. W trudnych warunkach ocynkowana stal będzie miała szorstką rdzę — nawet dziury — i możliwe obrażenia dłoni, szczególnie od niewidocznej strony morza.
Kontakt z wilgotnym, porowatym materiałem (np. klinami drewnianymi) w środowisku słonym. Prawdopodobnie spowoduje to pojawienie się plam rdzy i pęknięć, ale nie uszkodzenie konstrukcji. Podobnie jak w przypadku plam powstałych w wyniku magazynowania, powoduje to szybką utratę cynku, a w dłuższej perspektywie – perforację. Nie jest to pożądane dla żadnego z nich, ale na dłuższą metę może spowodować uszkodzenie podstawy słupów ocynkowanych.
Konserwacja Jeśli nie będzie odpowiednio konserwowany, mogą pojawić się na nim przebarwienia i mikrowżery. Jeśli nie będzie odpowiednio konserwowany, może dojść do utraty cynku i późniejszej korozji podłoża stalowego. W obu przypadkach wymagany jest deszcz na otwartej przestrzeni lub mycie w osłoniętych miejscach.
ASTM A335 ASME SA335 P92 RURA SMLS

Ewolucja mikrostruktury stali P92 w różnych temperaturach izotermicznych

Ewolucja mikrostruktury stali P92 w różnych temperaturach izotermicznych

Stal P92 jest głównie stosowany w kotłach ultra-nadkrytycznych, rurociągach ultra-wysokociśnieniowych i innych urządzeniach wysokotemperaturowych i wysokociśnieniowych. Stal P92 jest w składzie chemicznym stali P91 opartym na dodaniu pierwiastków śladowych elementów W i B, zmniejsza zawartość Mo, poprzez granice ziaren wzmocnionego i wzmocnionego dyspersyjnie na różne sposoby, aby poprawić kompleksową wydajność stali P92, stal P92 niż stal P91 ma lepszą odporność na utlenianie i odporność na korozję. Proces obróbki cieplnej jest niezbędny do produkcji rury stalowej P92. Technologia obróbki cieplnej może wyeliminować wewnętrzne wady generowane w procesie produkcyjnym i sprawić, że wydajność stali spełni wymagania warunków pracy. Rodzaj i stan organizacji w procesie obróbki cieplnej są kluczowymi czynnikami wpływającymi na wydajność w celu spełnienia normy. W związku z tym w niniejszym artykule przeanalizowano organizację rur stalowych P92 w różnych temperaturach izotermicznych, aby pokazać ewolucję organizacji rur stalowych P92 w różnych temperaturach, co nie tylko dostarcza informacji wspomagających analizę organizacji i kontrolę wydajności rzeczywistego procesu obróbki plastycznej na gorąco, ale także stanowi eksperymentalną podstawę do rozwoju procesu obróbki plastycznej na gorąco.

1. Materiały i metody testowe

1.1 Materiał testowy

Badaną stalą jest rura ze stali P92 w stanie użytkowym (1060 ℃ hartowana + 760 ℃ odpuszczana), a jej skład chemiczny przedstawiono w tabeli 1. Cylindryczną próbkę o wymiarach ϕ4 mm × 10 mm wycięto w środkowej części gotowej rury w określonym miejscu wzdłuż kierunku długości, a do zbadania transformacji tkanki w różnych temperaturach użyto miernika rozszerzalności hartowniczej.

Tabela 1 Główny skład chemiczny stali P92 według ułamka masowego (%)

Element C Si Mn Kr Ni Pon V Glin B Uwaga W Fe
% 0.13 0.2 0.42 8.67 0.25 0.48 0.19 0.008 0.002 0.05 1.51 Balansować

1.2 Proces testowy

Używając miernika rozszerzalności cieplnej L78, 0,05 ℃/s nagrzewając do 1050 ℃ izolacji 15 min, 200 ℃/s schładzając do temperatury pokojowej. Zmierz punkt krytyczny zmiany fazy materiału Ac1 wynosi 792,4 ℃, Ac3 wynosi 879,8 ℃, Ms wynosi 372,3 ℃. Próbki nagrzewano do 1050°C z szybkością 10°C/s i utrzymywano przez 15 min, a następnie chłodzono do różnych temperatur (770, 740, 710, 680, 650, 620, 520, 430, 400, 370, 340, 310, 280, 250, 190 i 160°C) z szybkością 150°C/s i utrzymywano przez różne okresy czasu (620°C i poniżej przez 1 godz., 620°C i powyżej przez 25 godz.). Po osiągnięciu temperatury 620 ℃ i powyżej przez 25 godz. izotermiczny koniec zasilania jest wyłączony, tak aby próbka została schłodzona powietrzem do temperatury pokojowej.1.3 Metody badań

Po oszlifowaniu i wypolerowaniu powierzchni próbek w różnych procesach, powierzchnię próbek poddano korozji przy użyciu wody królewskiej. Do obserwacji i analizy organizacji wykorzystano mikroskop AXIOVERT 25 Zeiss i skaningowy mikroskop elektronowy QWANTA 450; przy użyciu twardościomierza Vickersa HVS-50 (obciążenie 1 kg) wykonano pomiary twardości w kilku miejscach na powierzchni każdej próbki, a średnią wartość przyjęto jako wartość twardości próbki.

2. Wyniki testów i analiza

2.1 Organizacja i analiza różnych temperatur izotermicznych

Rysunek 1 przedstawia mikrostrukturę stali P92 po całkowitej austenityzacji w temperaturze 1050°C przez różny czas w różnych temperaturach. Rysunek 1(a) przedstawia mikrostrukturę stali P92 po izotermizacji w temperaturze 190℃ przez 1 godzinę. Z rysunku 1(a2) można wywnioskować, że jej organizacja w temperaturze pokojowej to martenzyt (M). Z rysunku 1(a3) można wywnioskować, że martenzyt wykazuje cechy listwowe. Ponieważ punkt Ms stali wynosi około 372°C, przemiana fazowa martenzytu zachodzi w temperaturach izotermicznych poniżej punktu Ms, tworząc martenzyt, a zawartość węgla w stali P92 należy do zakresu składów niskowęglowych; martenzyt charakteryzuje się morfologią listwową.

Rysunek 1(a) przedstawia mikrostrukturę stali P92 po 1h izotermii w temperaturze 190°C

Rysunek 1(a) przedstawia mikrostrukturę stali P92 po 1h izotermii w temperaturze 190°C

Rysunek 1(b) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze 430 ℃ izotermicznie 1h. Gdy temperatura izotermiczna wzrasta do 430°C, stal P92 osiąga strefę przemiany bainitu. Ponieważ stal zawiera pierwiastki Mo, B i W, pierwiastki te mają niewielki wpływ na przemianę bainitu, opóźniając jednocześnie przemianę perlityczną. Dlatego stal P92 w temperaturze 430 ℃ izolacja 1h, organizacja pewnej ilości bainitu. Następnie pozostały przechłodzony austenit przekształca się w martenzyt podczas chłodzenia powietrzem.

Rysunek 1(b) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze 430 ℃ w warunkach izotermicznych 1h

Rysunek 1(b) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze 430 ℃ w warunkach izotermicznych 1h

Rysunek 1(c) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w 520 ℃ izotermicznej 1h. Gdy temperatura izotermiczna 520 ℃, pierwiastki stopowe Cr, Mo, Mn, itp., tak że transformacja perlitu jest zahamowana, początek punktu transformacji bainitu (punkt Bs) jest zmniejszony, więc w określonym zakresie temperatur pojawi się w strefie stabilizacji przechłodzonego austenitu. Rysunek 1(c) można zobaczyć w izolacji 520 ℃ 1h po przechłodzonym austenicie nie wystąpił po transformacji, a następnie schłodzeniu na powietrzu w celu utworzenia martenzytu; ostateczną organizacją w temperaturze pokojowej jest martenzyt.

Rysunek 1(c) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze 520 ℃ w warunkach izotermicznych 1h

Rysunek 1(c) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze 520 ℃ w warunkach izotermicznych 1h

Rysunek 1 (d) dla stali P92 w 650 ℃ izotermicznej mikrostruktury 25h dla martenzytu + perlitu. Jak pokazano na rysunku 1 (d3), perlit wykazuje nieciągłe cechy płytkowe, a węglik na powierzchni wykazuje wytrącanie krótkiego pręta. Wynika to z pierwiastków stopowych stali P92 Cr, Mo, V itp. w celu poprawy stabilności przechłodzonego austenitu w tym samym czasie, tak aby morfologia perlitu stali P92 uległa zmianie, tj. węglik w ciele perlitycznym węglika dla krótkiego pręta, to ciało perlityczne jest znane jako perlit klasy. Jednocześnie w organizacji znaleziono wiele drobnych cząstek drugiej fazy.

Rysunek 1 (d) dla stali P92 w temperaturze 650 ℃ izotermiczna mikrostruktura 25h dla martenzytu + perlitu

Rysunek 1 (d) dla stali P92 w temperaturze 650 ℃ izotermiczna mikrostruktura 25h dla martenzytu + perlitu

Rysunek 1(e) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w izotermicznej temperaturze 740 ℃ przez 25 godzin. W izotermicznej temperaturze 740°C najpierw nastąpi eutektyczne wydzielanie masywnego ferrytu, a następnie eutektyczny rozkład austenitu, co spowoduje organizację podobną do perlitu. W porównaniu z izotermiczną temperaturą 650°C (patrz rys. 1(d3)), organizacja perlityczna staje się grubsza w miarę wzrostu temperatury izotermicznej, a dwufazowy charakter perlitu, tj. ferrytu i karburytu w postaci krótkiego pręta, jest wyraźnie widoczny.

Rysunek 1(e) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze 740 ℃ w warunkach izotermicznych 25h

Rysunek 1(e) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze 740 ℃ w warunkach izotermicznych 25h

Rys. 1(f) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze izotermicznej 770°C przez 25 godzin. W temperaturze izotermicznej 770°C, wraz z wydłużeniem czasu izotermicznego, najpierw następuje wytrącanie ferrytu, a następnie przechłodzony austenit ulega rozkładowi eutektycznemu, tworząc organizację ferrytu + perlitu. Wraz ze wzrostem temperatury izotermicznej, pierwsza zawartość ferrytu eutektycznego wzrasta, a zawartość perlitu maleje. Ze względu na pierwiastki stopowe stali P92, pierwiastki stopowe rozpuszczają się w austenicie, aby zwiększyć hartowność austenitu, trudność rozkładu eutektycznego staje się bardziej rozległa, więc musi być wystarczająco długi czas izotermiczny, aby dokonać rozkładu eutektycznego, utworzenia organizacji perlitycznej.

Rys. 1(f) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze izotermicznej 770°C przez 25 godzin

Rys. 1(f) przedstawia mikrostrukturę stali P92 w temperaturze izotermicznej 770°C przez 25 godzin

Analiza widma energetycznego została przeprowadzona na tkankach o różnej morfologii na rys. 1(f2), aby zidentyfikować typ tkanki dalej, jak pokazano w tabeli 2. Z tabeli 2 można wywnioskować, że zawartość węgla w białych cząstkach jest wyższa niż w innych organizacjach, a pierwiastków stopowych Cr, Mo i V jest więcej, analizując tę cząstkę pod kątem cząstek węglika kompozytowego wytrąconych podczas procesu chłodzenia; porównawczo rzecz biorąc, zawartość węgla w nieciągłej organizacji płytkowej jest druga od najniższej, a zawartość węgla w organizacji masywnej jest najmniejsza. Ponieważ perlit jest dwufazową organizacją nawęglania i ferrytu, średnia zawartość węgla jest wyższa niż ferrytu; w połączeniu z analizą temperatury izotermicznej i morfologii, ustalono dalej, że organizacja płytkowa jest podobna do perlitu, a organizacja masywna jest najpierw ferrytem eutektycznym.

Analiza widmowa stali P92, poddanej obróbce izotermicznej w temperaturze 770 °C przez 25 godzin, zapisana w formie tabeli z ułamkami atomów (%)

Struktura C Uwaga Pon Ti V Kr Mn Fe W
Białe granulki 11.07 0.04 0.94 0.02 2.16 8.36 2.64 54.77 2.84
Struktura blokowa 9.31 0.04 0.95 0.2 0.32 8.42 0.74 85.51 10.21
Struktura warstwowa 5.1 0 0.09 0.1 0.33 7.3 0.35 85.65 0.69

2.2 Mikrotwardość i analiza

Mówiąc ogólnie, podczas procesu chłodzenia stali stopowych zawierających pierwiastki takie jak W i Mo, w przechłodzonym austenicie zachodzą trzy rodzaje przemian organizacyjnych: przemiana martenzytyczna w strefie niskiej temperatury, przemiana bainitu w strefie średniej temperatury i przemiana perlitu w strefie wysokiej temperatury. Różne ewolucje organizacyjne prowadzą do różnych twardości. Rysunek 2 przedstawia zmienność krzywej twardości stali P92 w różnych temperaturach izotermicznych. Z rysunku 2 można zauważyć, że wraz ze wzrostem temperatury izotermicznej twardość wykazuje tendencję najpierw malejącą, następnie rosnącą, a na końcu malejącą. Gdy temperatura izotermiczna wynosi 160 ~ 370 ℃, występuje przemiana martenzytyczna, twardość Vickersa od 516HV do 457HV. Gdy temperatura izotermiczna wynosi 400 ~ 620 ℃, zachodzi niewielka ilość przemiany bainitu, a twardość 478HV wzrasta do 484HV; ze względu na niewielką przemianę bainitu twardość nie zmienia się zbytnio. Gdy temperatura izotermiczna wynosi 650 ℃, powstaje niewielka ilość perlitu o twardości 410HV. gdy temperatura izotermiczna wynosi 680 ~ 770 ℃, powstaje organizacja ferrytu + perlitu, twardość od 242HV do 163HV. ze względu na przemianę stali P92 w różnych temperaturach w organizacji przejścia jest różna, w obszarze niskotemperaturowej przemiany martenzytycznej, gdy temperatura izotermiczna jest niższa niż punkt Ms, wraz ze wzrostem temperatury zawartość martenzytu maleje, twardość maleje; w trakcie przemiany stali P92 w różnych temperaturach, gdy temperatura izotermiczna jest niższa od punktu Ms, wraz ze wzrostem temperatury zawartość martenzytu maleje, twardość maleje; w obszarze przemiany bainitu w średniej temperaturze, ponieważ wielkość przemiany bainitu jest niewielka, twardość nie zmienia się zbytnio; w obszarze przemiany perlitycznej w wysokiej temperaturze, wraz ze wzrostem temperatury izotermicznej, pierwsza zawartość ferrytu eutektycznego wzrasta, tak że twardość nadal spada, więc wraz ze wzrostem temperatury izotermicznej twardość materiału ma ogólnie tendencję spadkową, a trend zmiany twardości i analiza organizacji są zgodne z trendem.

Zmienność krzywych twardości stali P92 w różnych temperaturach izotermicznych

Zmienność krzywych twardości stali P92 w różnych temperaturach izotermicznych

3. Wnioski

1) Punkt krytyczny Ac1 stali P92 wynosi 792,4 ℃, Ac3 wynosi 879,8 ℃, a Ms wynosi 372,3 ℃.

2) Stal P92 w różnych temperaturach izotermicznych w celu uzyskania organizacji temperatury pokojowej jest różna; w izotermie 160 ~ 370 ℃ 1h organizacją temperatury pokojowej jest martenzyt; w izotermie 400 ~ 430 ℃ 1h organizacją jest niewielka ilość bainitu + martenzyt; w izotermie 520 ~ 620 ℃ 1h organizacją jest stosunkowo stabilna, krótki okres czasu (1 h) nie występuje w ramach transformacji, organizacją temperatury pokojowej jest martenzyt; w izotermie 650 ℃ 25h organizacją temperatury pokojowej jest perlit. h, organizacja temperatury pokojowej dla perlitu + martenzytu; w izotermie 680 ~ 770 ℃ 25h organizacją przekształcił się w perlit + pierwszy ferryt eutektyczny.

3) Austenityzowanie stali P92 w Ac1 poniżej izotermicznej, wraz z obniżaniem się temperatury izotermicznej, twardość całego materiału ma tendencję do wzrostu, izotermicznie przy 770 ℃ po wystąpieniu pierwszego wydzielenia ferrytu eutektycznego, przemianie perlitycznej, twardość jest najniższa, około 163 HV; izotermicznie przy 160 ℃ po wystąpieniu przemiany martenzytycznej, twardość jest najwyższa, około 516 HV.

ASME B31.3 a ASME B31.1

ASME B31.1 kontra ASME B31.3: Poznaj kody projektowania rurociągów

Wstęp

W projektowaniu i inżynierii rurociągów wybór odpowiedniego kodu rurociągowego jest niezbędny do zapewnienia bezpieczeństwa, wydajności i zgodności ze standardami branżowymi. Dwa z najbardziej uznanych kodów projektowych rurociągów to ASME B31.1 I ASME B31.3. Chociaż oba pochodzą z American Society of Mechanical Engineers (ASME) i regulują projektowanie i budowę systemów rurociągowych, ich zastosowania różnią się znacząco. Zrozumienie ASME B31.1 kontra ASME B31.3 debata ma kluczowe znaczenie dla wyboru właściwego kodu dla danego projektu, niezależnie od tego, czy dotyczy on elektrowni, przetwórstwa chemicznego czy obiektów przemysłowych.

Przegląd: ASME B31.1 kontra ASME B31.3

What is ASME B31.3 or Process Piping Code?

ASME B31.1 jest normą regulującą projektowanie, budowę i konserwację systemów rurociągów elektrowni. Dotyczy systemów rurociągów w elektrowniach, zakładach przemysłowych i innych obiektach, w których występuje wytwarzanie energii. Ten kodeks koncentruje się głównie na integralności systemów, które obsługują parę wysokociśnieniową, wodę i gorące gazy.

Typowe zastosowania:Elektrownie, systemy grzewcze, turbiny i systemy kotłowe.
Zakres ciśnienia:Systemy pary i cieczy wysokociśnieniowych.
Zakres temperatur:Do zastosowań w wysokich temperaturach, szczególnie w zastosowaniach parowych i gazowych.

What is ASME B31.1 or Power Piping Code?

ASME B31.3 applies to the design and construction of piping systems used in chemical, petrochemical, and pharmaceutical industries. It governs systems that transport chemicals, gases, or liquids under different pressure and temperature conditions, often including hazardous materials. This code also covers the associated support systems and the safety considerations of handling chemicals and dangerous substances.

Typowe zastosowaniaZakłady przetwórstwa chemicznego, rafinerie, zakłady farmaceutyczne, zakłady produkujące żywność i napoje.
Zakres ciśnienia: Ogólnie rzecz biorąc, niższe niż zakres ciśnień podany w normie ASME B31.1, w zależności od rodzaju płynu i jego klasyfikacji.
Zakres temperatur: varies depending w przypadku płynów chemicznych, ale jest ono zazwyczaj niższe niż w warunkach ekstremalnych ASME B31.1.

Difference Between ASME B31.3 and ASME B31.1 (ASME B31.3 vs ASME B31.1)

ASME B31.3 a ASME B31.1

ASME B31.3 a ASME B31.1

Sr No Parametr ASME B31.3-Process Piping ASME B31.1-Power Piping
1 Zakres Provides rules for Process or Chemical Plants Provides rules for Power Plants
2 Basic Allowable Material Stress Basic allowable material stress value is higher (For example the allowable stress value for A 106 B material at 250 Deg C is 132117.328 Kpa as per ASME B31.3) Basic allowable material stress value is lower (For example the allowable stress value for A 106 B material at 250 Deg C is 117900.344 Kpa as per ASME B31.3)
3 Allowable Sagging (Sustained) The ASME B31.3 code does not specifically limit allowable sagging. An allowable sagging of up to 15 mm is generally acceptable. ASME B31.3 does not provide a suggested support span. ASME B31.1 clearly specifies the allowable sagging value as 2.5 mm. Table 121.5-1 of ASME B31.1 provides suggested support span.
4 SIF on Reducers Process Piping Code ASME B31.3 does not use SIF (SIF=1.0) for reducer stress calculation Power Piping code ASME B31.1 uses a maximum SIF of 2.0 for reducers while stress calculation.
5 Factor of Safety ASME B31.3 uses a factor of safety of 3; relatively lower than ASME B31.1. ASME B31.1 uses a safety factor of 4 to have higher reliability as compared to Process plants
6 SIF for Butt Welded Joints ASME B31.3 uses a SIF of 1.0 for buttwelded joints ASME B31.1 uses a SIF of up to 1.9 max in stress calculation.
7 Approach towards SIF ASME B31.3 uses a complex in-plane, out-of-plane SIF approach. ASME B31.1 uses a simplified single SIF Approach.
8 Maximum values of Sc and Sh As per the Process Piping code, the maximum value of Sc and Sh are limited to 138 Mpa or 20 ksi. For the Power piping code, the maximum value of Sc and Sh are 138 Mpa only if the minimum tensile strength of the material is 70 ksi (480Mpa); otherwise, it depends on the values provided in the mandatory appendix A as per temperature.
9 Allowable Stress for Occasional Stresses The allowable value of occasional stress is 1.33 times Sh As per ASME B31.1, the allowable value of occasional stress is 1.15 to 1.20 times Sh
10 The equation for Pipe Wall Thickness Calculation The equation for pipe wall thickness calculation is valid for t<D/6 There is no such limitation in the Power piping wall thickness calculation. However, they add a limitation on maximum design pressure.
11 Section Modulus, Z for Sustained and Occasional Stresses While Sustained and Occasional stress calculation the Process Piping code reduces the thickness by corrosion and other allowances. ASME B31.1 calculates the section modulus using nominal thickness. Thickness is not reduced by corrosion and other allowances.
12 Rules for material usage below -29 Deg. C ASME B31.3 provides extensive rules for the use of materials below -29 degrees C The power piping code provides no such rules for pipe materials below -29 degrees C.
13 Maximum Value of Cyclic Stress Range Factor The maximum value of cyclic stress range factor f is 1.2 The maximum value of is 1.0
14 Allowance for Pressure Temperature Variation As per clause 302.2.4 of ASME B31.3, occasional pressure temperature variation can exceed the allowable by (a) 33% for no more than 10 hours at any one time and no more than 100 hours/year, or (b) 20% for no more than 50 hours at any one time and no more than 500 hours/year. As per clause 102.2.4 of ASME B31.1, occasional pressure temperature variation can exceed the allowable by (a) 15% if the event duration occurs for no more than 8 hours at any one time and not more than 800 hours/year or (b) 20% if the event duration occurs for not more than 1 hour at any one time and not more than 80 hour/year.
15 Projektuj życie Process Piping is normally designed for 20 to 30 years of service life. Power Piping is generally designed for 40 years or more of service life.
16 PSV reaction force ASME B31.3 does not provide specific equations for PSV reaction force calculation. ASME B31.1 provides specific equations for PSV reaction force calculation.

Wniosek

Krytyczna różnica w ASME B31.1 kontra ASME B31.3 debata dotyczy zastosowań przemysłowych, wymagań materiałowych i kwestii bezpieczeństwa. ASME B31.1 jest idealny do wytwarzania energii i systemów wysokotemperaturowych, skupiając się na integralności mechanicznej. Jednocześnie, ASME B31.3 is tailored for the chemical and process industries, emphasizing the safe handling of hazardous materials and chemical compatibility. By understanding the distinctions between these two standards, you can decide which code best suits your project’s requirements, ensuring compliance and safety throughout the project’s lifecycle. Whether you are involved in power plant design or system’ processing, choosing the correct piping code is crucial for a successful project.

ASME BPVC Sekcja II Część A

ASME BPVC Sekcja II Część A: Specyfikacje materiałów żelaznych

Wstęp

ASME BPVC Sekcja II Część A: Specyfikacje materiałów żelaznych jest częścią ASME Boiler and Pressure Vessel Code (BPVC) obejmuje specyfikacje dotyczące materiałów żelaznych (głównie żelaza) stosowane w budowie kotłów, zbiorników ciśnieniowych i innych urządzeń utrzymujących ciśnienie. Ta sekcja szczegółowo omawia wymagania dotyczące materiałów stalowych i żelaznych, w tym stali węglowej, stali stopowej i stali nierdzewnej.

Powiązane specyfikacje materiałowe dla rur i płyt

Rury:

SA-178/SA-178M – Rury kotłowe i przegrzewacze ze stali węglowej i węglowo-manganowej spawane elektrycznie
SA-179/SA-179M – Rury wymienników ciepła i skraplaczy bez szwu ciągnione na zimno ze stali niskowęglowej
SA-192/SA-192M – Rury kotłowe bez szwu ze stali węglowej do pracy pod wysokim ciśnieniem
SA-209/SA-209M – Rury kotłowe i przegrzewacze bez szwu ze stali stopowej węglowo-molibdenowej
SA-210/SA-210M – Rury bezszwowe ze stali średniowęglowej do kotłów i przegrzewaczy
SA-213/SA-213M – Rury kotłowe, przegrzewacze i wymienniki ciepła bez szwu ze stali stopowej ferrytycznej i austenitycznej
SA-214/SA-214M – Rury wymienników ciepła i skraplaczy ze stali węglowej spawane elektrycznie oporowo
SA-249/SA-249M – Spawane rury kotłowe, przegrzewacze, wymienniki ciepła i skraplacze ze stali austenitycznej
SA-250/SA-250M – Rury kotłowe i przegrzewacze ze stali stopowej ferrytycznej spawane elektrycznie
SA-268/SA-268M – Rury bezszwowe i spawane ze stali nierdzewnej ferrytycznej i martenzytycznej do zastosowań ogólnych
SA-334/SA-334M – Rury bezszwowe i spawane ze stali węglowej i stopowej do pracy w niskich temperaturach
SA-335/SA-335M – Rury bezszwowe ze stali stopowej ferrytycznej do pracy w wysokich temperaturach
SA-423/SA-423M – Rury bezszwowe i spawane elektrycznie ze stali niskostopowej
SA-450/SA-450M – Wymagania ogólne dla rur ze stali węglowej i niskostopowej
SA-556/SA-556M – Rury bez szwu ciągnione na zimno ze stali węglowej do podgrzewaczy wody zasilającej
SA-557/SA-557M – Rury ze stali węglowej spawane elektrycznie metodą oporową do podgrzewaczy wody zasilającej
SA-688/SA-688M – Rury do podgrzewaczy wody zasilającej ze stali nierdzewnej austenitycznej bezszwowe i spawane
SA-789/SA-789M – Rury bezszwowe i spawane ze stali nierdzewnej ferrytycznej/austenitycznej do zastosowań ogólnych
SA-790/SA-790M – Rury bezszwowe i spawane ze stali nierdzewnej ferrytycznej/austenitycznej
SA-803/SA-803M – Rury bezszwowe i spawane ze stali nierdzewnej ferrytycznej do podgrzewaczy wody zasilającej
SA-813/SA-813M – Rury ze stali nierdzewnej austenitycznej spawane pojedynczo lub podwójnie
SA-814/SA-814M – Rury ze stali nierdzewnej austenitycznej spawane na zimno

ASME BPCV

ASME BPCV

Talerze:

SA-203/SA-203M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, nikiel
SA-204/SA-204M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, molibden
SA-285/SA-285M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal węglowa, niska i średnia wytrzymałość na rozciąganie
SA-299/SA-299M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal węglowa, mangan-krzem
SA-302/SA-302M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, manganowo-molibdenowa i manganowo-molibdenowo-niklowa
SA-353/SA-353M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, podwójnie normalizowana i odpuszczana 9% Nikiel
SA-387/SA-387M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, chromowo-molibdenowa
SA-516/SA-516M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal węglowa, do pracy w średnich i niskich temperaturach
SA-517/SA-517M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, wysoka wytrzymałość, hartowana i odpuszczana
SA-533/SA-533M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, hartowana i odpuszczana, manganowo-molibdenowa i manganowo-molibdenowo-niklowa
SA-537/SA-537M – Płyty naczyń ciśnieniowych, poddane obróbce cieplnej, stal węglowo-manganowo-krzemowa
SA-542/SA-542M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, hartowana i odpuszczana, chromowo-molibdenowa i chromowo-molibdenowo-wanadowa
SA-543/SA-543M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, hartowana i odpuszczana, niklowo-chromowo-molibdenowa
SA-553/SA-553M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal stopowa, hartowana i odpuszczana 7, 8 i 9% Nikiel
SA-612/SA-612M – Płyty do zbiorników ciśnieniowych, stal węglowa, wysoka wytrzymałość, do pracy w średnich i niskich temperaturach
SA-662/SA-662M – Płyty zbiorników ciśnieniowych, stal węglowo-manganowo-krzemowa, do pracy w średnich i niskich temperaturach
SA-841/SA-841M – Płyty naczyń ciśnieniowych, produkowane metodą termomechanicznej kontroli procesu (TMCP)

Wniosek

Podsumowując, ASME BPVC Section II Part A: Ferrous Material Specifications jest kluczowym zasobem zapewniającym bezpieczeństwo, niezawodność i jakość materiałów żelaznych używanych do budowy kotłów, zbiorników ciśnieniowych i innych urządzeń utrzymujących ciśnienie. Zapewniając kompleksowe specyfikacje dotyczące właściwości mechanicznych i chemicznych materiałów, takich jak stale węglowe, stale stopowe i stale nierdzewne, ta sekcja zapewnia, że materiały spełniają rygorystyczne normy wymagane do zastosowań wysokociśnieniowych i wysokotemperaturowych. Szczegółowe wytyczne dotyczące form produktów, procedur testowych i zgodności z normami branżowymi sprawiają, że jest ona niezbędna dla inżynierów, producentów i inspektorów zajmujących się projektowaniem i budową urządzeń ciśnieniowych. Jako taka, ASME BPVC Section II Part A jest kluczowa dla przemysłu petrochemicznego, jądrowego i energetycznego, w którym zbiorniki ciśnieniowe i kotły muszą działać bezpiecznie i wydajnie w rygorystycznych warunkach naprężeń mechanicznych.

Hartowanie rur stalowych bez szwu SAE4140

Analiza przyczyn pęknięć pierścieniowych w hartowanych rurach stalowych bez szwu SAE 4140

Przyczynę pęknięcia pierścieniowego na końcu rury bezszwowej rury stalowej SAE 4140 zbadano za pomocą badania składu chemicznego, testu twardości, obserwacji metalograficznej, skaningowego mikroskopu elektronowego i analizy widma energetycznego. Wyniki pokazują, że pęknięcie pierścieniowe rury stalowej bezszwowej SAE 4140 jest pęknięciem hartowniczym, występującym na ogół na końcu rury. Przyczyną pęknięcia hartowniczego są różne szybkości chłodzenia między ścianami wewnętrznymi i zewnętrznymi, a szybkość chłodzenia ściany zewnętrznej jest znacznie wyższa niż ściany wewnętrznej, co powoduje pęknięcie spowodowane koncentracją naprężeń w pobliżu położenia ściany wewnętrznej. Pęknięcie w kształcie pierścienia można wyeliminować, zwiększając szybkość chłodzenia ściany wewnętrznej rury stalowej podczas hartowania, poprawiając jednorodność szybkości chłodzenia między ścianą wewnętrzną i zewnętrzną oraz kontrolując temperaturę po hartowaniu w zakresie 150 ~ 200 ℃, aby zmniejszyć naprężenie hartownicze przez samoodpuszczanie.

SAE 4140 to stal konstrukcyjna niskostopowa CrMo, jest to gatunek amerykańskiej normy ASTM A519, w krajowej normie 42CrMo na podstawie wzrostu zawartości Mn; dlatego hartowność SAE 4140 została dodatkowo ulepszona. Rura stalowa bez szwu SAE 4140, zamiast litych odkuwek, walcowanie kęsów różnych typów wałów pustych, cylindrów, tulei i innych części może znacznie poprawić wydajność produkcji i zaoszczędzić stal; Rura stalowa SAE 4140 jest szeroko stosowana w narzędziach wiertniczych śrubowych do górnictwa ropy naftowej i gazu oraz innym sprzęcie wiertniczym. Obróbka cieplna rury stalowej bez szwu SAE 4140 może spełniać wymagania dotyczące różnych wytrzymałości stali i dopasowania wytrzymałości poprzez optymalizację procesu obróbki cieplnej. Mimo to często okazuje się, że wpływa to na wady dostawy produktu w procesie produkcyjnym. Niniejszy artykuł koncentruje się głównie na rurze stalowej SAE 4140 w procesie hartowania w środku grubości ścianki końca rury, przeprowadza analizę pęknięć pierścieniowych i przedstawia środki zaradcze.

1. Materiały i metody testowe

Firma opracowała specyfikacje dla rur stalowych bez szwu klasy SAE 4140 o wymiarach ∅ 139,7 × 31,75 mm, proces produkcyjny dla nagrzewania wlewków → przebijania → walcowania → kalibrowania → odpuszczania (850 ℃ czas namaczania 70 min hartowania + obrót rury poza chłodzeniem natryskowym wodą +735 ℃ czas namaczania 2 h odpuszczania) → wykrywanie wad i kontrola. Po obróbce odpuszczania, kontrola wykrywania wad wykazała, że w środku grubości ścianki na końcu rury znajdowało się pęknięcie pierścieniowe, jak pokazano na rys. 1; pęknięcie pierścieniowe pojawiło się w odległości około 21~24 mm od zewnątrz, okrążało obwód rury i było częściowo nieciągłe, podczas gdy w korpusie rury nie znaleziono takiego defektu.

Rys.1 Pęknięcie pierścieniowe na końcu rury

Rys.1 Pęknięcie pierścieniowe na końcu rury

Pobierz partię próbek hartowanych rur stalowych w celu analizy hartowania i obserwacji organizacji hartowania oraz analizy widmowej składu rury stalowej, a jednocześnie pobierz próbki o dużym powiększeniu w celu obserwacji mikromorfologii pęknięć, poziomu wielkości ziarna, a także w skaningowym mikroskopie elektronowym ze spektrometrem w celu analizy pęknięć w składzie wewnętrznym mikroobszaru.

2. Wyniki testów

2.1 Skład chemiczny

Tabela 1 przedstawia wyniki analizy widmowej składu chemicznego. Skład pierwiastków jest zgodny z wymaganiami normy ASTM A519.

Tabela 1 Wyniki analizy składu chemicznego (ułamek masowy, %)

Element C Si Mn P S Kr Pon Cu Ni
Treść 0.39 0.20 0.82 0.01 0.005 0.94 0.18 0.05 0.02
Wymagania ASTM A519 0.38-0.43 0.15-0.35 0.75-1.00 ≤ 0,04 ≤ 0,04 0.8-1.1 0.15-0.25 ≤ 0,35 ≤ 0,25

2.2 Badanie hartowności rur

Na hartowanych próbkach całkowitej grubości ścianki hartowanie twardości wyniki całkowitej grubości ścianki, jak pokazano na Rysunku 2, można zobaczyć na Rysunku 2, w 21 ~ 24 mm od zewnątrz hartowania twardość zaczęła znacząco spadać, a od zewnątrz 21 ~ 24 mm jest wysokotemperaturowe odpuszczanie rury znalezione w obszarze pęknięcia pierścieniowego, obszar poniżej i powyżej grubości ścianki twardości skrajnej różnicy między położeniem grubości ścianki obszaru osiągnął 5 (HRC) lub około. Różnica twardości między dolną i górną grubością ścianki tego obszaru wynosi około 5 (HRC). Organizacja metalograficzna w stanie hartowanym jest pokazana na Rysunku 3. Z organizacji metalograficznej na Rysunku 3; widać, że organizacja w zewnętrznym obszarze rury to niewielka ilość ferrytu + martenzytu, podczas gdy organizacja w pobliżu wewnętrznej powierzchni nie jest hartowana, z niewielką ilością ferrytu i bainitu, co prowadzi do niskiej twardości hartowniczej od zewnętrznej powierzchni rury do wewnętrznej powierzchni rury w odległości 21 mm. Wysoki stopień spójności pęknięć pierścieniowych w ściance rury i położenie skrajnej różnicy w twardości hartowniczej sugerują, że pęknięcia pierścieniowe prawdopodobnie powstaną w procesie hartowania. Wysoka spójność między położeniem pęknięć pierścieniowych a niższą twardością hartowniczą wskazuje, że pęknięcia pierścieniowe mogły powstać w procesie hartowania.

Rys.2 Wartość twardości hartowniczej przy pełnej grubości ścianki

Rys.2 Wartość twardości hartowniczej przy pełnej grubości ścianki

Rys.3 Struktura hartowania rury stalowej

Rys.3 Struktura hartowania rury stalowej

2.3 Wyniki metalograficzne rury stalowej pokazano odpowiednio na rys. 4 i 5.

Organizacja matrycy rury stalowej to odpuszczony austenit + niewielka ilość ferrytu + niewielka ilość bainitu, o wielkości ziarna 8, co jest średnią odpuszczoną organizacją; pęknięcia rozciągają się wzdłuż kierunku podłużnego, który należy do pęknięć krystalicznych, a obie strony pęknięć mają typowe cechy angażowania się; występuje zjawisko odwęglenia po obu stronach, a na powierzchni pęknięć można zaobserwować warstwę szarego tlenku o wysokiej temperaturze. Po obu stronach występuje odwęglenie, a na powierzchni pęknięcia można zaobserwować warstwę szarego tlenku o wysokiej temperaturze, a w pobliżu pęknięcia nie można zobaczyć żadnych niemetalicznych wtrąceń.

Rys.4 Obserwacje morfologii pęknięć

Rys.4 Obserwacje morfologii pęknięć

Rys.5 Mikrostruktura pęknięcia

Rys.5 Mikrostruktura pęknięcia

2.4 Wyniki analizy morfologii pęknięć i widma energii

Po otwarciu pęknięcia obserwuje się mikromorfologię pęknięcia pod skaningowym mikroskopem elektronowym, jak pokazano na rys. 6, który pokazuje, że pęknięcie zostało poddane działaniu wysokich temperatur i na powierzchni nastąpiło utlenianie w wysokiej temperaturze. Pęknięcie występuje głównie wzdłuż pęknięcia kryształu, a wielkość ziarna waha się od 20 do 30 μm, i nie stwierdzono grubych ziaren ani nieprawidłowych defektów organizacyjnych; analiza widma energetycznego pokazuje, że powierzchnia pęknięcia składa się głównie z żelaza i jego tlenków i nie stwierdzono żadnych nieprawidłowych obcych pierwiastków. Analiza widmowa pokazuje, że powierzchnia pęknięcia składa się głównie z żelaza i jego tlenków, bez żadnych nieprawidłowych obcych pierwiastków.

Rys.6 Morfologia pęknięcia

Rys.6 Morfologia pęknięcia

3 Analiza i dyskusja

3.1 Analiza uszkodzeń pęknięć

Z punktu widzenia mikromorfologii pęknięć, otwór pęknięcia jest prosty; ogon jest zakrzywiony i ostry; ścieżka rozszerzenia pęknięcia pokazuje cechy pękania wzdłuż kryształu, a dwie strony pęknięcia mają typowe cechy zazębienia, które są typowymi cechami pęknięć hartowniczych. Mimo to badanie metalograficzne wykazało, że po obu stronach pęknięcia występują zjawiska odwęglenia, co nie jest zgodne z cechami tradycyjnych pęknięć hartowniczych, biorąc pod uwagę fakt, że temperatura odpuszczania rury stalowej wynosi 735 ℃, a Ac1 wynosi 738 ℃ w SAE 4140, co nie jest zgodne z konwencjonalnymi cechami pęknięć hartowniczych. Biorąc pod uwagę, że temperatura odpuszczania zastosowana do rury wynosi 735 °C, a Ac1 normy SAE 4140 wynosi 738 °C, a więc wartości te są bardzo zbliżone, przyjmuje się, że odwęglenie po obu stronach pęknięcia jest związane z odpuszczaniem w wysokiej temperaturze podczas odpuszczania (735 °C) i nie jest pęknięciem, które istniało już przed obróbką cieplną rury.

3.2 Przyczyny pękania

Przyczyny pęknięć hartowniczych są na ogół związane z temperaturą nagrzewania hartowniczego, szybkością chłodzenia hartowniczego, wadami metalurgicznymi i naprężeniami hartowniczymi. Na podstawie wyników analizy składu chemicznego, skład chemiczny rury spełnia wymagania gatunku stali SAE 4140 w normie ASTM A519 i nie znaleziono żadnych przekraczających norm pierwiastków; nie znaleziono żadnych wtrąceń niemetalicznych w pobliżu pęknięć, a analiza widma energii przy pęknięciu pęknięcia wykazała, że szarymi produktami utleniania w pęknięciach były Fe i jego tlenki, i nie zaobserwowano żadnych nieprawidłowych obcych pierwiastków, więc można wykluczyć, że wady metalurgiczne spowodowały pęknięcia pierścieniowe; klasa wielkości ziarna rury wynosiła 8, a klasa wielkości ziarna wynosiła 7, a klasa wielkości ziarna wynosiła 8, a klasa wielkości ziarna wynosiła 8. Poziom wielkości ziarna rury wynosi 8; ziarno jest drobne, a nie grube, co wskazuje, że pęknięcie hartownicze nie ma nic wspólnego z temperaturą nagrzewania hartowniczego.

Powstawanie pęknięć hartowniczych jest ściśle związane z naprężeniami hartowniczymi, podzielonymi na naprężenia termiczne i organizacyjne. Naprężenie termiczne jest spowodowane procesem chłodzenia rury stalowej; warstwa powierzchniowa i serce rury stalowej szybkość chłodzenia nie są spójne, co powoduje nierównomierne kurczenie się materiału i naprężenia wewnętrzne; wynikiem jest warstwa powierzchniowa rury stalowej poddawana naprężeniom ściskającym, a serce naprężeniom rozciągającym; naprężenia tkankowe to hartowanie organizacji rury stalowej do przemiany martenzytycznej, wraz z rozszerzeniem objętości niespójności w generowaniu naprężeń wewnętrznych, organizacja naprężeń generowanych przez wynik jest warstwą powierzchniową naprężeń rozciągających, środkiem naprężeń rozciągających. Te dwa rodzaje naprężeń w rurze stalowej występują w tej samej części, ale rola kierunkowa jest odwrotna; połączony efekt wyniku jest taki, że jeden z dwóch dominujących czynników naprężeń, dominująca rola naprężenia termicznego jest wynikiem rozciągania serca przedmiotu obrabianego, ciśnienia powierzchniowego; dominującą rolę odgrywa naprężenie tkanki, będące wynikiem rozciągania powierzchniowego przedmiotu obrabianego.

Hartowanie rur stalowych SAE 4140 przy użyciu obrotowego zewnętrznego natrysku chłodzącego, szybkość chłodzenia powierzchni zewnętrznej jest znacznie większa niż powierzchni wewnętrznej, cały zewnętrzny metal rury stalowej jest hartowany, podczas gdy metal wewnętrzny nie jest całkowicie hartowany, aby wytworzyć część organizacji ferrytu i bainitu, metal wewnętrzny ze względu na metal wewnętrzny nie może być w pełni przekształcony w organizację martenzytyczną, metal wewnętrzny rury stalowej jest nieuchronnie poddawany naprężeniom rozciągającym generowanym przez rozszerzanie się ściany zewnętrznej martenzytu, a jednocześnie ze względu na różne rodzaje organizacji jego objętość właściwa jest różna między metalem wewnętrznym i zewnętrznym. Jednocześnie ze względu na różne rodzaje organizacji, objętość właściwa warstw wewnętrznej i zewnętrznej metalu jest różna, a szybkość skurczu nie jest taka sama podczas chłodzenia, naprężenie rozciągające będzie również generowane na styku dwóch typów organizacji, a rozkład naprężeń jest zdominowany przez naprężenia cieplne, a naprężenie rozciągające generowane na styku dwóch typów organizacji wewnątrz rury jest największy, powodując pęknięcia pierścieniowe występujące w obszarze grubości ścianki rury blisko powierzchni wewnętrznej (21~24 mm od powierzchni zewnętrznej); ponadto koniec rury stalowej jest wrażliwą na geometrię częścią całej rury, podatną na generowanie naprężeń. Ponadto koniec rury jest wrażliwą na geometrię częścią całej rury, która jest podatna na koncentrację naprężeń. To pęknięcie pierścieniowe zwykle występuje tylko na końcu rury, a takich pęknięć nie znaleziono w korpusie rury.

Podsumowując, pęknięcia pierścieniowe hartowanej rury stalowej o grubych ściankach SAE 4140 są spowodowane nierównomiernym chłodzeniem ścian wewnętrznych i zewnętrznych; szybkość chłodzenia ściany zewnętrznej jest znacznie wyższa niż ściany wewnętrznej; produkcja rury stalowej o grubych ściankach SAE 4140 w celu zmiany istniejącej metody chłodzenia, nie może być stosowana wyłącznie poza procesem chłodzenia, konieczność wzmocnienia chłodzenia ściany wewnętrznej rury stalowej, w celu poprawy jednorodności szybkości chłodzenia ścian wewnętrznych i zewnętrznych rury stalowej o grubych ściankach w celu zmniejszenia koncentracji naprężeń, eliminując pęknięcia pierścieniowe. Pęknięcia pierścieniowe.

3.3 Środki poprawy

Aby uniknąć pęknięć hartowniczych, w projekcie procesu hartowania wszystkie warunki, które przyczyniają się do rozwoju naprężeń rozciągających hartowniczych, są czynnikami powstawania pęknięć, w tym temperatura nagrzewania, proces chłodzenia i temperatura wylotu. Proponowane ulepszone środki procesowe obejmują: temperaturę hartowania 830-850 ℃; zastosowanie wewnętrznej dyszy dopasowanej do linii środkowej rury, kontrolę odpowiedniego wewnętrznego przepływu natrysku, poprawę szybkości chłodzenia otworu wewnętrznego w celu zapewnienia jednorodności szybkości chłodzenia wewnętrznych i zewnętrznych ścian grubościennej rury stalowej; kontrolę temperatury po hartowaniu 150-200 ℃, zastosowanie resztkowej temperatury rury stalowej samoodpuszczania, zmniejszenie naprężeń hartowniczych w rurze stalowej.

Zastosowanie ulepszonej technologii daje ∅158,75 × 34,93 mm, ∅139,7 × 31,75 mm, ∅254 × 38,1 mm, ∅224 × 26 mm itd., zgodnie z dziesiątkami specyfikacji rur stalowych. Po badaniu wad metodą ultradźwiękową produkty są kwalifikowane, bez pęknięć pierścieniowo-wytłaczających.

4. Wnioski

(1) Zgodnie z makroskopowymi i mikroskopowymi charakterystykami pęknięć rur, pęknięcia pierścieniowe na końcach rur stalowych SAE 4140 należą do pęknięć spowodowanych naprężeniem hartowniczym, które zwykle występuje na końcach rur.

(2) Hartowane pęknięcia pierścieniowe grubościennej rury stalowej SAE 4140 są spowodowane nierównomiernym chłodzeniem ścian wewnętrznych i zewnętrznych. Szybkość chłodzenia ściany zewnętrznej jest znacznie wyższa niż ściany wewnętrznej. Aby poprawić równomierność szybkości chłodzenia ścian wewnętrznych i zewnętrznych grubościennej rury stalowej, produkcja grubościennej rury stalowej SAE 4140 wymaga wzmocnienia chłodzenia ściany wewnętrznej.