Ścięcie końców rur
Fazowanie końców rur stalowych i spawanie czołowe złączek w celu ułatwienia spawania i połączeń, poprawiając jakość spoin. Norma ASME B16.25 określa dopuszczalne kąty fazowania, zwykle w zakresie od 30° do 37,5°.
Gwintowanie końców rur
Gwintowanie końców rur zgodnie z normami NPT (ASME B1.20.1), LP (API Spec 5B dla rur przewodowych), BSP i API dla rur OCTG umożliwia łączenie z innymi elementami, co poprawia uszczelnienie.
Cięcie na wymiar
Cięcie rur na wymiar według specyfikacji klienta, aby mieć pewność, że długość rury spełnia wymagania użytkowe.
Powłoki antykorozyjne
Aby wydłużyć żywotność rury stalowej i zapobiec korozji, na jej powierzchnię nakładana jest powłoka odporna na korozję, np. 3LPE, 3LPP, FBE lub 3M/AkzoNobel/Hempel/Jotun International Paints.
Obróbka CNC
Wykonywanie precyzyjnej obróbki rur stalowych poprzez toczenie, frezowanie, wiercenie itp.
Gięcie na zimno i gorąco
Gięcie rur zgodnie z rysunkami projektowymi, wykorzystując technikę gięcia na zimno lub na gorąco, zapewnia dopasowanie rurociągu do określonych kształtów i kątów.
Rozszerzalność cieplna indukcyjna
Technologia nagrzewania indukcyjnego pozwala na zwiększenie średnicy rury, co pozwala na produkcję bezszwowych rur stalowych o dużej średnicy do zastosowań specjalnych.
Spawalniczy
Zastosowanie różnych technik spawalniczych (takich jak spawanie łukowe i spawanie TIG) do łączenia rur stalowych, złączek rurowych, kołnierzy itp. w celu tworzenia złożonych konstrukcji.
Obróbka powierzchniowa
W tym procesy takie jak piaskowanie i polerowanie mające na celu poprawę gładkości i przyczepności powierzchni, zwiększając odporność na korozję.
Obróbka cieplna
Poprawa właściwości fizycznych i mechanicznych rur stalowych (takich jak twardość i wytrzymałość) poprzez procesy wyżarzania, normalizowania, hartowania i odpuszczania.
Oznaczanie i kodowanie
Oznaczanie i kodowanie rur stalowych w celu ich śledzenia i zarządzania.
Leczenie podszewki
Zastosowanie materiałów antykorozyjnych wewnątrz rury stalowej w celu zwiększenia jej odporności na korozję jest odpowiednie do transportu mediów chemicznych.
Tłoczenie i formowanie
Do nadania rurom stalowym określonych kształtów i komponentów wykorzystano urządzenia do tłoczenia.
Test zginania
Badanie zginania to test mechaniczny stosowany do oceny wytrzymałości na zginanie i ciągliwości materiałów, w szczególności metali i kompozytów. Test ten polega na przyłożeniu obciążenia do próbki, aż do jej odkształcenia lub pęknięcia, co pozwala na ocenę jej zdolności do wytrzymywania sił zginających.
Badanie ultradźwiękowe
Technologię badań ultradźwiękowych stosuje się w celu sprawdzenia rur stalowych, kształtek rurowych, kołnierzy, odkuwek itp. pod kątem ich wad wewnętrznych, co pozwala na zapewnienie ich jakości.
Analiza chemiczna
Analiza chemiczna jest podstawową procedurą stosowaną do określania składu i właściwości materiałów, w szczególności metali i stopów. Analiza ta jest kluczowa dla zapewnienia, że materiały spełniają określone normy i wymogi regulacyjne.
Próba rozciągania
Badanie wytrzymałości na rozciąganie jest podstawowym testem mechanicznym stosowanym do określania wytrzymałości i ciągliwości materiałów, w szczególności metali. Test ten polega na przyłożeniu jednoosiowego obciążenia do próbki aż do jej pęknięcia, co pozwala na ocenę różnych właściwości materiału, w tym wytrzymałości na rozciąganie (UTS), granicy plastyczności, wydłużenia i zmniejszenia powierzchni.
Test hydrostatyczny
Przeprowadzanie testów hydrostatycznych na rurach stalowych w celu sprawdzenia ich szczelności i zdolności przenoszenia ciśnienia. Wzór: P = 2St/D, gdzie P to ciśnienie, S to naprężenie ścianki rury jako procent granicy plastyczności, t to grubość ścianki, a D to średnica.
Testy HIC i SSC
Badania pęknięć wywołanych wodorem (HIC) i pęknięć korozyjnych naprężeniowych (SSC) są niezbędne do oceny odporności rur stalowych na pęknięcia w określonych środowiskach, szczególnie w przemyśle naftowym i gazowym. Badania HIC są przeprowadzane głównie w celu wykrycia pęknięć wywołanych wodorem, podczas gdy badania SSC oceniają kruchość materiałów pod wpływem naprężeń w środowiskach korozyjnych.
Próba udarności
Badanie udarności jest krytyczną metodą oceny stosowaną do określania wytrzymałości i ciągliwości materiałów, w szczególności metali, w warunkach nagłego obciążenia. Badanie to pomaga ocenić zdolność materiału do pochłaniania energii i przeciwstawiania się pęknięciom pod wpływem sił uderzenia. Standardowe badania udarności obejmują badania Charpy'ego i Izoda, które mierzą energię pochłanianą przez materiał podczas pękania.
Badanie twardości
Badanie twardości to krytyczna metoda oceny stosowana w celu określenia odporności materiału na odkształcenia, wgniecenia lub zarysowania. Jest to istotna właściwość oceny przydatności materiałów do różnych zastosowań, szczególnie w produkcji i inżynierii, w tym HB (BHN), HRB, HRC i HV.
Test spłaszczania
Test spłaszczania to test mechaniczny stosowany do oceny ciągliwości i integralności materiałów, szczególnie w połączeniach spawanych i odcinkach rur. Test ten polega na przyłożeniu obciążenia ściskającego do próbki w celu określenia jej zdolności do wytrzymywania odkształceń bez pękania.
Test rozbłysku
Test flaringu to test mechaniczny stosowany do oceny ciągliwości i integralności materiałów rurowych, szczególnie w połączeniach spawanych. Test ten ocenia zdolność materiału do wytrzymywania odkształceń podczas zginania lub rozszerzania, symulując warunki spotykane w eksploatacji.
Test kołnierzowy
Test kołnierzowania to test mechaniczny zgodnie z normami ISO 8494, DIN 50139, ASTM A370, w którym koniec rury jest wyginany o 90°. Test określa, poprzez odkształcenie plastyczne, czy rury nadają się do formowania kołnierzy. Ten test ocenia zdolność materiału do odkształcania się pod wpływem naprężeń bez pękania, zapewniając niezawodność połączeń kołnierzowych w różnych zastosowaniach.
